İzlediğim bir filmden,
 
“Mafya babası bir otel odasında karısını bağlamış vurmak üzeredir. Tam o sırada garson, verilen şampanya siparişini bir üst kattaki parti yerine mafya babasının olduğu odaya getirir. Kapıyı açtığında gördüğü manzara karşısında dehşete düşüp, açıklama yapmaya başlar:
 
– Efendim ben üst kattaki partiye şampanyayı götürüyordum, yanlışlıkla bu kata geldim, asansörde numaralar karıştı, inanın böyle bir hata yapmak istemezdim.
 
Mafya babası çocuğa silahı doğrultarak,
 
– “Sorun; senin buraya nasıl ya da niye geldiğin değil, “şu an burada” olmandır” der.
 
Evet hayatımızda da birçok benzer durumla karşılaşırız. Asıl sorunu görmeksizin o sorunu oluşturan bahanelere sığınmaya çalışırız. Sorunun ne olduğunu bilirsek sadece ona odaklanıp yapmamız gerekeni yapabiliriz. Ama biz genelde sorunun oluşum sürecinde bir yerlerde takılıp kalmışızdır. Sorun bizim bir yere nasıl gidip gitmediğimizde ya da niye gidip gitmediğimizde değil.
 
Sorun; bizim bir yerde olmamız ya da olmamamızdadır.
 
Bu arada film Tarantino’nun bir filmiydi.