Bir grup arkadaşla Ortaköy’de toplanıyorduk bir zamanlar. Genellikle rüya ve şamanizm içerikli sohbetlerimiz oluyordu. Ara sıra toplantılarımıza dışarıdan insanlar katılır kendi hikayelerini anlatırlardı. Günlerden birinde yine böyle bir kişi beş bin lira verip aldığı spiritüel kişisel gelişim seminerini anlattı. Bunun üzerine grubumuzdan yaşlıca bir fizikçimiz kendisine şu soruyu sordu.
Bütün bu eğitim boyunca ne öğrendiniz o kadar para verip?
Kadın, affetmeyi öğrendim dedi.
Yaşlı hocamız, “o zaman umarım yediğiniz kazığı da affedersiniz” deyince kadın ne diyeceğini bilememişti. Biraz kem küm etmiş , o sizin bakış açınız tadında bişeyler söylemiş ama sonuç olarak taa içinde bi yerde gerçekten yediği kazığı affedip affetmemek arasında bir noktada sıkışıp kalmıştı.